“En büyük vasfım yazdığım şiirler.” diyen Cahit Koytak kitabına verdiği isimde olduğu gibi alçak sesle ve divânece şiirler yazıyor.
Sözü gibi hayatı da şiir olan yazarın “Susma Sanatı” isimli şiirini sizlerle paylaşmak istedik.
Sana da başkalarına da
yetecek kadar sus ki,
Susuşun nara olsun,
konuşman çare olsun.
Susmayı çınarlardan öğren,
başları göğe eren,
Köklerini şehrin tâ
bin yıldır derinlerine süren.
Halk susmayı bir bilse,
susarak bağırmayı,
Zorbaların yüreği
korkudan çatlayacak.
Taşa ”konuş! konuş!” demişler,
bir susmuş, iki susmuş,
Sonunda “ben demiş, ben..”
ve dağdan yuvarlanıvermiş.
Suya ”konuş! konuş!” demişler,
bir susmuş, iki susmuş,
Sonunda ”ben, demiş ben..”
ve çölde kuruyup gitmiş…
Şiiri Haşmet Babaoğlu yorumuyla dinlemek isterseniz linke tıklayın.