Psikoterapist Sebila Öztürk ile yaptığımız kısa söyleşide Kum Kuşu animasyonu üzerinden “Sağlıklı ve dengeli ebeveyn- çocuk ilişkisi nasıl olur?” sorusuna cevap bulmaya çalıştık.
Animasyonda gördüğümüz ebeveynin, yavrusunu abartmadan desteklediğini, öğrenmesi ve kendi kendine yetebilmesi için ona alan açtığını gördük.
Hem animasyonu hem kısa söyleşiyi seyretmenizi tavsiye ediyoruz.
İyi seyirler…
Pixar’ın 2016 yapımı olan yönetmenliğini Alan Barillaro’nun, yapımcılığını Marc Sondheimer’in üstlendiği Kum Kuşu yediden yetmişe her yaşta izlenebilecek bir animasyondur.
Bu eserde aç bir yavru kuşun ilk defa yiyecek bulmak için gösterdiği çaba ve bu süreçte başından geçenler anlatılıyor.
Kısa animasyon; çocuğun kendi kendine yetmesi, ebeveyni tarafından desteklenmesi, kendi ortamını keşfetmesi, arkadaş edinmesi, korkusunu yenmesi gibi konuları içeriyor. Uzun metrajlı filmlere konu olacak başlıkları ustaca içinde barındıran hikayesi sayesinde başarılı bir şekilde seyirciye ulaşıyor.
Kahramanların, denizin ve gökyüzünün harika çizimleri ile başlangıç yapılırken, doğal öğrenmenin sağlanması için ebeveynin takınması gereken tutum;seyirciyi yormadan anlatılıyor.
Çocuklara yemek yemelerinden, ayakkabı giymelerine kadar her işlerinde yardımcı mı olmak gerekir yoksa kendi kendilerine yetebilmeleri için alan mı açmak gerekir?
Doğal ortam ve doğal öğrenme ne demektir?
Ebeveynler, çocuklarına nasıl ne kadar yardım etmelidir?
Çocukların sağlıklı gelişimleri için arkadaş neden önemlidir?
Çocuklar ebeveynle mi arkadaş ile mi daha çabuk öğrenirler?
Çocukların korkuları ile yüzleşme ya da korkunun üstesinden gelme süreçlerinde ebeveyn neler yapabilir?
Çocukların başarısı karşısında ebeveynler nasıl bir tutum sergilemelidir?
Ebeveynin hem zor hem de mutlu anlarda abartısız mimikler kullanması neden önemlidir?
Psikoterapist Sebila Öztürk’ün verdiği cevaplarla animasyonu seyretmek benim için daha keyifli hale geldi. Çocuklarımız bu animasyon ile güzel vakit geçirirken belki biz de kendi ebeveynliğimizi tartarız.
Psikoterapist Sebila Öztürk’e teşekkür ediyoruz.