Cahit Külebi’yi okurken ırmaklarla, kentlerle, nebatatla konuşuruz. Onun, evlerinin önünden geçen kamyonları, evde konuşulanları, dönemin çarpıcı olaylarını şiirlerine aktarışı, aynayı ortadan kaldıran iki hakikatin birbirine bakması gibidir. Yansımalar kaybolur. Gözler…
